Als het college van B &W,  de Raad niet juist informeert dan zal de burger zelf aan de bak moeten.

Hoe zit het nu met het bestemmingsplan Meije 35 gezien over de periode 1992- 2015 en wat zijn de gevolgen en consequenties:

Vanaf 1992 tot 2004 heeft de gemeenteraad niets ondernomen om het agrarische bestemming “ landbouw, tuinbouw en veeteelt” planologisch om te zetten naar de bestemming “bedrijf”. Het College van B&W hebben weliswaar ooit vrijstelling moeten verlenen middels artikel 19 lid 1 WRO voor het bouwen van een loods van 580 m², overigens aangevraagd door de rechtsvoorganger van Kerkvliet, maar gelijktijdig alle daarop volgende bouw aanvragen uiteindelijk geweigerd en Kerkvliet bij voortduring aan het lijntje gehouden met de boodschap het komt allemaal goed. 

 Uiteindelijk zijn de navolgende bestemmingsplannen door de Raad van State vernietigd, waarbij iedere vernietiging feitelijk tot onrechtmatigheid leidt.

• Op 16 november 2004 is het      bestemmingsplan Buitengebied vastgesteld en op 09 september 2005 in      werking getreden. Het bestemmingsplan Buitengebied is op 20 september 2006      door de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vernietigd      waardoor de uit 1944 en 1965 stammende uitbreidingsplannen weer      rechtskracht verkregen.

• Op 1 oktober 2009 werd het      bestemmingsplan reparatieherziening Buitengebied vastgesteld. Dit      voormelde plan is op 12 november 2009 in werking getreden. Op 7 september      2011 het de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State dit      voormelde bestemmingsplan wederom vernietigd, waardoor wederom de uit 1944      en 1965 stammende uitbreidingsplannen weer rechtskracht verkregen.

Uiteindelijk:

Op 11 september 2013 werd het      bestemmingsplan Meije 35-37 vastgesteld in trad in werking op 11 februari      2014. De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft het      bestemmingsplan middels toepassing van een bestuurlijke lus goedgekeurd      waardoor het op 23 september 2015 onherroepelijk is geworden en Kerkvliet     eindelijk rechtszekerheid heeft verkregen naar uiteindelijk 23 jaar procederen en onzekerheid

 Resumerend betekent dit dat pas op 23 september 2015 het huidige bestemmingsplan rechtszekerheid heeft  gekregen, dat betekent eveneens dat alle voorafgaande bestemmingsplannen, met uitzondering van de bp. 1944 en 1965, geen rechtskracht hadden, kort door de bocht gezegd.

De raad van de gemeente Bodegraven Reeuwijk stelt bij de afwijzing van de schadeclaim dat Kerkvliet vanaf 1992, Meije 35 altijd heeft kunnen gebruiken en bebouwen zoals hij altijd heeft gewild. Dit is is volstrekte onzin. Alle nieuwe bouwaanvragen door Kerkvliet, geen uitgesloten om te komen tot  bebouwing van zijn perceel zijn door de gemeente afgewezen.  

Zoals u kunt lezen is het laatste bestemmingsplan van 2013, vastgesteld door de raad op 11 februari 2014. Daarna heeft er op 12 mei 2014 een bespreking met o.a. de burgemeester van der Kamp plaatsgevonden, toen is door Kerkvliet uitdrukkelijk gevraagd of hij vooruitlopend op de uitspraak van de Raad van State aan de gang kon. Het antwoord van de burgemeester was keihard, neen en sterker nog als de Raad van State de gemeente in gelijk stelt, zal de gemeente onmiddellijk gaan handhaven. Staat op band.

Mocht iemand nog twijfelen dan volgen hier een aantal afwijzende brieven van de gemeente , waarbij de medewerking telkens is geweigerd is om tot een bouwvergunning te komen:

• 13 december 1994, weigering bouwvergunning door het college van B&W;
• 13 juli 1996, weigering bouwvergunning door het college van B&W;
• 25 september 2000, weigering/medewerking bouwvergunning door het college van B&W;
• 23 oktober 2000, afwijzing bouwvergunning door het college van B&W;
• 12 mei 2004, intrekking bouwvergunning door het college van B&W
• 10 oktober 2007, afwijziging bouwvergunning door het college van B&W;
• 28 juli 2010, afwijziging bouwvergunning door het college van B&W;
• 16 april 2012, weigering bouwvergunning door het colleg van B&W;
• 21 december 2012, weigering medewerking bouwvergunning op basis van het vigerende bp. 1965;
• 14 oktober 2013, weigering bouwvergunning door het college van B&W;
• 12 februari 2013, uitstel beslistermijn, omdat het bp. niet is vastgesteld, op advies van de ODMH, namens het college van B&W;

Resumerend kan worden vastgesteld dat nooit nergens medewerking is aan verleend, zelfs niet aan het vigerende bestemmingsplan. Voor insiders van u is uiteindelijk na de nodige procedures medewerking verleent aan een simpele serre. Later bleek dat hier geen vergunning voor nodig was. Dit heeft bergen werk gekost en gigantisch veel geld. 

 Zo gaat dit maar door, het dossier stelt  uitdrukkelijk zowel inhoudelijk als feitellijk anders dan waar u als raad uw besluit van 22 september 2016 heeft gebaseerd. Dit klemt des te meer dat inmiddels duidelijk is dat niemand van de Raad ooit  van de werkelijke feiten op de hoogte is gesteld, sterker nog de raad is evident voorgelogen door het college van B&W, waarbij burgemeester van der Kamp uitdrukkelijk het voortouw heeft genomen. Dit besluit  is dus niet zorgvuldig en ongemotiveerd tot stand is gekomen.

Dit klemt te meer dat inmiddels oud raadsleden en diverse wethouders hebben verklaard dat in het verleden duidelijk was dat de problematiek Meije 35 uit de hand is gelopen, en gemeente verwijtbaar hierin heeft gehandeld en Kerkvliet derhalve onrechtmatig is bejegend. Dit is ook uitvoerig verkondigd door burgemeester Christiaan van der kamp, na overleg met de huisadvocaat van de gemeente medio 12 mei  2014, waarvan een bandopname is, en waarvan de inhoud niks aan het toeval overlaat. 

De burgemeester bevestigt uitdrukkelijk dat de voorafgaande colleges en raden hun huiswerk niet goed hebben gedaan, en mocht blijken dat planologisch fouten zijn gemaakt met het bestemmingsplan o.a. Meij 35 (dit is uiteindelijk keihard bevestigd door een uitspraak van de Raad van State), de gemeente niet anders kan dan een regeling te treffen met Kerkvliet.  (Vervolgens zegt hij er wel bij dat Kerkvliet ervan moet gaan dat de gemeente zich te allen tijde zal verzetten, immers de gemeente heeft tijd en vooral geld genoeg om de casus te traineren en vaak winnen ze hierdoor. En zo gebeurt het ook  dit moment, zelfs de raad doet hier aan aan mee. Ik denk als de raad uitgelegd krijgt hoe alles is gelopen en tot stand is gekomen en hun oor te luister leggen bij o.a. oud bestuurders dat ze heel anders zouden besluiten.

De taak van de overheid is in ieder geval er op toe te zien dat welke procedure dan ook naar behoren verloopt, behoorlijk wordt behandeld en daarbij transparantie wordt betracht. Wat zit hier nu precies achter, dit is niet zomaar in één zin samen te vatten. Dit is inmiddels verwoord in de laatste klacht jegens burgemeester Christiaan van der Kamp.

 Wat u er ook allemaal van vindt of denkt, vast staat dat u op het verkeerde been bent gezet, en betreffende besluitvorming niet zorgvuldig tot stand is gekomen op basis van verkeerde suggestieve uitgangspunten. Nog los van het feit dat de bezwaarcommissie is gemanipuleerd en zich heeft laten manipuleren.  U weet allen maar al te goed hoe alles kan verkeren als iets onder gigantische druk komt te staan. Dit is waarom  niet alleen het integriteitsvraagstuk zo belangrijk is maar ook waarom sprake is van onbehoorlijk bestuur.

Let wel niemand van de zittende raadsleden is debet aan de situatie waarin Kerkvliet al bijna 25 jaar verkeert, evenwel ligt het wel op uw bordje om e.e.a. ordentelijk op te lossen, zoals een ieder van u ook zou willen worden behandeld als hij of zijn in eenzelfde situatie zou komen te verkeren als Kerkvliet. Dit is een van de belangrijkste pijlers waarop ons rechtssysteem en democratie opdraait nl. „de beginselen van behoorlijk bestuur“.

Aantoonbaar is dat de raadsleden zijn misleid, aantoonbaar is dat ze verkeerd zijn geïnformeerd, aantoonbaar is dat het huidige college heel veel boter op hun hoofd hebben en Kerkvliet kapot wil maken. Nu is de raad aan zet, vandaar het verzoek van Kerkvliet aan de raad om besluitvorming omtrent  het ter discussie staande besluit dd. 22 september 2016  c.q. afwijzing van de schadecliam op te schorten en een nader onderzoek in te stellen naar de feiten en omstandigheden en alsdan opnieuw het te nemen besluit wat nu voorligt te beoordelen. 

Daarnaast lopen er diverse klachten bij de Ombudsman waar eveneens de handelswijze van o.a. burgemeester van der Kamp aan de orde wordt gesteld in relatie tot de beginselen van behoorlijk bestuur.

Verder zal  het Kabinet van de Koning en Tweede Kamer op korte termijn worden geïnformeerd, over hoe deze burgemeester en zijn gevolg omgaat met de belangen van zijn burgers. De raad is inmiddels bekend met het feit dat tal van burgers in gemeente Bodegraven Reeuwijk in hetzelfde schuitje zitten.

Ik spreekt de raad nogmaals  aan in hun functie als raadslid en wil alszodanig bewerkstelligen dat welk besluit de raad ook neemt,  te allen tijde moet blijken dat de raad over alle  evidente informatie dient te beschikken die voor handen is, immers de raad ziet erop toe dat de burgers van de gemeente Bodegraven Reeuwijk niet worden besodemieterd door hun eigen bestuurders, voorgezeten door een “niet integere” burgemeester van der Kamp. 

Is er een vermoeden, of zelfs de schijn aanwezig dat de raad niet over de juiste informatie beschikt en in onderhavig geval weet heeft dat het college van B&W alles eraan doet om informatie te verbergen, te verdraaien of te manipuleren, dient de raad haar verantwoordelijkheid te nemen en op te treden.

Mocht als raad dit zowel politiek maar ook bestuursrechtelijk niet goed kunnen plaatsen of u mist inderdaad de context met de Wet, lees deze pagina maar eens. Schrik niet, maar u bent als raadslid wel verantwoordelijk voor dit drama dat zich binnen uw gemeente afspeelt.

Tot slot zijn alle raadsleden van harte uitgenodigd om alsnog het dossier in te zien bij mij thuis en getuige te zijn van wat de gemeente haar burgers willens en wetens aandoet om hun eigen straatje schoon te vegen.